Επίσκεψη στο θωρηκτό "Γ.Αβέρωφ"

Η επίσκεψη στο Θωρηκτό «Γ.ΑΒΕΡΩΦ»

Την Παρασκευή επισκεφθήκαμε το Θωρηκτό «Γ.ΑΒΕΡΩΦ». Εκεί πήγαμε με τα πόδια.
Όταν φτάσαμε καθίσαμε σε ένα μεγάλο σιδερένιο «παγκάκι» και περιμέναμε την σειρά μας. Δυστυχώς, χώρισαν την τάξη και μπήκαμε εγώ, οι Παναγιώτηδες , ο Γιάννης, ο Ερμής και ο Λαμπρινός με το Γ2.
Εμάς τους έξι μας ξενάγησε ένας ναύτης με το όνομα Αλέξανδρος. Από το πλοίο μάς έδειξε τα κανόνια, τα δωμάτια που κοιμόντουσαν οι ναύτες και οι ανώτεροι αξιωματικοί, τα μαγειρεία, πράγματα που είχαν μείνει από εχθρικά πλοία και μια μικρή εκκλησία.
Το πλοίο μου φάνηκε πολύ ωραίο. Πιο πολύ μου έκαναν εντύπωση τα κανόνια.
Ήταν πολύ ωραίο, θα ήθελα να ξαναπάω!
ΛΟΥΚΑΣ


Την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου πήγαμε στο Θωρηκτό Αβέρωφ, το ελληνικό πολεμικό πλοίο που έμεινε ζωντανό.Πήγαμε με τα πόδια και ευτυχώς δεν ήταν μακριά .Είχε αράξει στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης.                                                            Όταν φτάσαμε είχε ήδη πολύ ζέστη και η κυρία Βούλα μας είπε να κάτσουμε να ξεκουραστούμε και να φάμε, γιατί θα περιμέναμε κάποιες τάξεις που θα έμπαιναν πριν από εμάς.                                                                                                    Μας ξενάγησε ένας ναύτης του πλοίου και μας έδειξε το εκκλησάκι,τα κανόνια,το μέρος που έτρωγαν οι ναύτες, τον φούρνο και άλλα πολλά.                                               Το πλοίο μου άρεσε πάρα πολύ και πιο πολύ εντύπωση μου έκανε όταν είδα μία μινιατούρα του καραβιού που έλεγε πως το Αβέρωφ ζυγίζει 10.200 τόνους!!! Ήταν πολύ ωραία μακάρι να μπορούσα να μελετήσω το πλοίο περισσότερη ώρα.       
ΛΙΒΙΑ  


Η επίσκεψη στο θωρηκτό Αβέρωφ

Την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου επισκεφθήκαμε ένα από τα παλιότερα πλοία της Ελλάδας και της Ευρώπης που ονομάζεται «Το θωρηκτό Αβέρωφ». Πήγαμε περπατώντας και διασκεδάσαμε πολύ, γιατί όποιον βλέπαμε άσχετα αν ήταν ξένος ή όχι τον χαιρετούσαμε.
Όταν φτάσαμε, μας είπε η κυρία μας να κάτσουμε σ’ ένα μεταλλικό τεράστιο παγκάκι και να περιμένουμε μέχρι να έρθει η σειρά μας .
Όταν ήρθε η σειρά μας ανεβήκαμε τις πελώριες σκάλες πάνω από τη δυστυχώς μαύρη και πράσινη θάλασσα. Στο πλοίο μας περίμενε ο ναύτης – ξεναγός (δεν κατάλαβα τι ακριβώς από τα δύο ήταν). Μας έδειξε πολλά μέρη του πλοίου όπως ένα εκκλησάκι που πήγαινε κάθε μέρα ο ιερέας του και ευλογούσε τους ναύτες αλλά και το ίδιο το πλοίο ώστε να μην βυθιστεί . Μας έδειξε επίσης τα 4 κανόνια του, το εσωτερικό του και πολλά άλλα .
Μου φάνηκε πολύ όμορφο γιατί παρόλο που είναι τόσο παλιό δεν έχει σοβαρές ζημιές .
Μου έκανε εντύπωση το πόσο ωραία διακοσμημένο ήταν, πόσα ναυτικά μίλια είχε διανύσει, πόσο κόσμο μπορούσε να κουβαλήσει και πόσο μεγάλο ήταν!
ΒΑΣΙΛΙΚΗ


Επίσκεψη στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ
Την Παρασκευή πήγαμε στο θωρηκτό Αβέρωφ.
Μόλις πήγαμε στο σχολείο κάναμε προσευχή, μπήκαμε μέσα, μετρήσαμε τις δηλώσεις και μετά ξεκινήσαμε.
Πήγαμε με τα πόδια και από την παραλία, καθώς περπατούσαμε δίπλα από την θάλασσα είδαμε πολλά ψάρια μαζεμένα. Εγώ νόμιζα ότι ήταν σκουπίδια αλλά τελικά ήταν μικρά ψαράκια.
Μόλις φτάσαμε στο λιμάνι σταματήσαμε να φάμε. Όταν τελειώσαμε το φαγητό μας, περιμέναμε πολλή ώρα στην ουρά τόση, που είχα κουραστεί . Λίγα λεπτά μετά ήρθε η σειρά μας.
Το πλοίο ήταν πολύ ωραίο και πολύ παλιό , είχε μεγάλα κανόνια και πολλά δωμάτια.
Επίσης είχε και ένα μαγειρείο που δούλευε 24ώρες το 24ωρο.
Εντύπωση μου έκανε το μέγεθος του πλοίου και οι διάδρομοι που ήταν σαν λαβύρινθος.
Η εκδρομή ήταν πολύ ενδιαφέρουσα γιατί είδαμε πολλά παλιά πράγματα.
ΕΛΙΣΑΒΕΤ

Η επίσκεψη στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ

Στις 13 Οκτωβρίου πήγαμε η τάξη μου και εγώ στο θωρηκτό ΑΒΕΡΩΦ πήγαμε με τα πόδια στο Λιμάνι από Τσιμισκή.
Όταν φτάσαμε στο Λιμάνι είδαμε το πλοίο αλλά κατά την γνώμη μου ήταν μικρό το περίμενα πιο μεγάλο. Επίσης εμένα τους Παναγιώτηδες, τον Λουκά, τον Γιάννη και τον Ερμή μας πήγαν μαζί με την Τρίτη να δούμε την ξενάγηση.
Μας ξενάγησε ένας ναύτης που ονομάζονταν Αλέξανδρος Γραμμένος. Στην αρχή όταν ανεβήκαμε τις σκάλες και βρεθήκαμε στο κατάστρωμα στο πίσω μέρος του πλοίου αρχίσαμε να περπατάμε προς τα κανόνια. Όμως μας είπαν ότι είναι βουλωμένα και δεν δουλεύουν. Δίπλα στα κανόνια είχε μία μικρή εκκλησία. Το πλοίο είχε δύο μεγάλα κανόνια μπροστά και πίσω. Επίσης τέσσερα μικρά δεξιά και αριστερά. Μόλις κατεβήκαμε στο εσωτερικό του πλοίου οι σκάλες ήταν επικίνδυνες πολύ. Το πρώτο πράγμα που μας είπαν είναι ότι τα άτομα που έμεναν ήταν 600 και όταν γίνονταν πόλεμοι 1200. Κοιμόντουσαν σε αιώρες και έτρωγαν σε τραπέζια και μετά τα
κρεμούσαν στο ταβάνι. Μετά μπήκαμε σε ένα δωματιάκι που έδειχναν εργαλεία που χρησιμοποιούσαν τότε. Στο άλλο δωμάτιο συναντήσαμε την μπάντα που ενθάρρυνε τους ναύτες σε περίοδο πολέμου.
Μετά πήγαμε στα δωμάτια των ανώτερων ναυτών που έμοιαζαν με πολυτελές ξενοδοχείο.
Στον γυρισμό ανεβαίναμε από την Αριστοτέλους που ήταν γεμάτη χιλιάδες περιστέρια που τρόμαξαν και πετούσαν πάνω από το κεφάλι μας.
Το πλοίο νομίζω ότι το μόνο ωραίο πράγμα που είχε ήταν η ιστορία του. Μου έκανε εντύπωση πώς αυτό το μικρό πλοίο κέρδισε τον στρατό τον Τούρκων.
ΛΑΜΠΡΙΝΟΣ

Η επίσκεψη στο θωρηκτό Αβέρωφ

Την Παρασκευή επισκεφτήκαμε το θωρηκτό Αβέρωφ με το σχολείο. Πήγαμε με τα πόδια στο πλοίο που ήταν στο λιμάνι.
Όταν φτάσαμε, περιμέναμε πολλή ώρα για να μπούμε. Μόλις ήρθε η σειρά μας, μπήκαμε στο πλοίο . Μας ξενάγησε ένας ναύτης και μας έδειξε μια μικρή εκκλησία, τον χώρο που καθόντουσαν οι αξιωματικοί και τα δωμάτια που τρώγανε και κοιμόντουσαν οι ναύτες.
Το πλοίο μου άρεσε, αλλά μύριζε και ανακατεύτηκα λίγο. Μου έκανε εντύπωση ότι οι μάγειρες δούλευαν είκοσι τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο.
ΜΑΓΙΑ


Σήμερα πήγαμε στο θωρηκτό Αβέρωφ, το πλοίο που πολέμησε σε τρεις πολέμους και το μόνο που σώθηκε από τον πόλεμο.
Πήγαμε στις 12/10/2017 ώρα εννέα και τέταρτο και όταν ήρθαμε πίσω στο σχολείο ήταν έντεκα και είκοσι έξι. Πήγαμε με τα πόδια και έκανε ζέστη.
Όταν φτάσαμε περιμέναμε για λίγο να μπουν οι άλλες τάξεις. Σαν ήρθε η σειρά μας να μπούμε στο πλοίο αφήσαμε τις τσάντες μας και τα μπουφάν μας σε ένα τραπέζι και μπήκαμε μέσα.
Ο άνθρωπος που μας ξενάγησε ήταν ο κύριος Αλέξανδρος. Ήταν πολύ καλός και πολύ ευγενικός και καλόκαρδος.
Μας έδειξε την πλώρη και την πρύμνη του πλοίου. Πήγαμε στην κουζίνα, στο μέρος όπου κοιμόνταν οι ναύτες, στο κατάστρωμα και τα κανόνια.
Μου φάνηκε πολύ ωραίο, αλλά θα ήταν πιο καλά αν μας φορούσαν στολές και μας δείχναν τις μηχανές και το μέρος όπου ήταν ο καπετάνιος.
Αλλά πάντως ήταν πολύ ωραία και μας έκανε καλό που είδαμε ένα πλοίο που πολέμησε στον πόλεμο και για εμένα ήταν συγκινητικό!
ΕΡΜΗΣ

Την Παρασκευή πήγαμε στο "Θωρηκτό Αβέρωφ". Όταν φτάσαμε στο λιμάνι με τα πόδια, συναντήσαμε έναν ναύτη ο οποίος μα έκανε την ξενάγηση.
Μας έδειξε την κουζίνα, τα κρεβάτια, τα πυροβολητήρια, κάποια από τα όπλα τους, τις καμπίνες των μεγάλων προσώπων στο πλοίο και το εκκλησάκι του πλοίου.
Έμεινα εντυπωσιασμένος από όλο το πλοίο και την λειτουργία του! επίσης είναι πολύ εντυπωσιακό το ότι μπορεί να τρέχει με 24 κόμβους την ώρα και έχει 8 διαφορετικά κανόνια. Ένα βλήμα ζύγιζε 130 κιλά. Όλο το πλοίο ζυγίζει δυόμισι χιλιάδες τόνους και έχει 3 φουγάρα!
ΦΙΛΙΠΠΟΣ

Την Παρασκευή πήγαμε εκδρομή στο θωρηκτό Αβέρωφ. Όλο το σχολείο εκτός από την πρώτη και τη δευτέρα. Μέχρι το λιμάνι πήγαμε με τα πόδια που ήταν πολύ πιο διασκεδαστικό από το να πηγαίνεις κάπου με λεωφορείο.
Όταν φτάσαμε στο θωρηκτό Αβέρωφ, περιμέναμε τη σειρά μας και όλοι οι συμμαθητές μου βγάλαν το φαγητό τους. Για μένα ήταν πολύ βαρετό αυτό επειδή ΄δεν είχα φέρει φαγητό μαζί μου, δεν είχα φέρει ούτε καν τσάντα μαζί μου. Παρόλα αυτά η ώρα πέρασε και ήρθε η σειρά μας να ανεβούμε πάνω στο θωρηκτό.
Εκεί μας ξενάγησε ένας ναύτης. Τα μέρη που μας ξενάγησε ήταν στο εκκλησάκι του πλοίου, στην κουζίνα, εκεί που ήταν τα κανόνια και σε πολλά άλλα μέρη του πλοίου.
Το πλοίο μου φάνηκε πολύ ωραίο και πολύ μεγάλο για εκείνη την εποχή. Αυτό που μου έκανε πολλή εντύπωση ήταν το πόσοι ναύτες κουβαλούσαν μία σφαίρα από τα κανόνια του πλοίου που ζύγιζε 130 κιλά.
ΧΑΡΗΣ

Την Παρασκευή 13 Οκτωβρίου, το σχολείο μου αποφάσισε να επισκεφτούμε το θωρηκτό Αβέρωφ, που βρίσκεται στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης. Έτσι ξεκινήσαμε από το σχολείο με τα πόδια. Μετά από μια σύντομη διαδρομή φτάσαμε στο λιμάνι.
Καθώς προχωρούσαμε η αγωνία μας μεγάλωνε γιατί ξέραμε πως θα μπούμε σε ένα ιστορικό πλοίο. Όταν φτάσαμε και το είδαμε μείναμε με το στόμα ανοιχτό επειδή είχε τεράστιο μέγεθος.
Μόλις μπήκαμε μέσα, μας υποδέχτηκε ένας ναύτης ο οποίος είχε αναλάβει να μας ξεναγήσει.
Μας πήγε σε όλους τους χώρους του καραβιού και μας έλεγε την ιστορία του κάθε χώρου. Νιώσαμε μεγάλη συγκίνηση γιατί μας έλεγε την ιστορία του πλοίου πολύ ωραία και πολύ παραστατικά.
Μου έκαναν εντύπωση τα βλήματα, γιατί αναρωτιόμουν πώς τα κουβαλούσαν αφού ήταν 130 κιλά.
Μετά από αρκετή ώρα πήραμε τον δρόμο της επιστροφής γεμάτοι συγκίνηση και περηφάνια για τους ανθρώπους που δούλεψαν σε αυτό το πλοίο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου